راز سکوت «چین»
تاریخ انتشار: ۲۸ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۷۹۱۷۶
فرارو- مدتی است مذاکرات احیای برجام متوقف شده و به نظر میرسد که اروپا بیش از هر زمانی برای احیای برجام بیانگیزه است. افزون بر این، با افزایش هجمههای بینالمللی علیه ایران و ادعای استفاده روسیه از پهپادهای ایرانی، تنش در روابط ایران و غرب اوج گرفته است. از سوی دیگر، ند پرایس سخنگوی وزارت خارجۀ آمریکا نیز به صورت رسمی اعلام کرده که برجام از دستورکار کاخسفید خارج شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرارو، در موازات افزایش شکافها میان ایران و غرب، بیش از هر زمان دیگری نگاهها به چین و روسیه دوخته شده بود. در این میان، آنچه که در چند وقت اخیر شاهد بودهایم، همنوایی شیجین پینگ با مواضع ضدایرانی در جریان سفر به عربستان سعودی و سکوت محسوس این کشور در قبال برجام بوده است.
با این تفاسیر، سوالی که مطرح میشود این است که چرا چین درباره احیای برجام سکوت کرده و راهکاری برای خروج از بن بست کنونی ارائه نمیکند؟ آیا پکن به نوعی راهبرد همراهی با مواضع آمریکا و اروپا را در پیش گرفته است؟ برای پاسخ به این پرسش فرارو با حشمتالله فلاحت پیشه، رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس گفتگو داشته است.
چینیها از وضعیت موجود راضیاندفلاحت پیشه درباره چرایی رفتار چین در قبال احیای برجام به فرارو گفت: «روابط بین الملل با روابط و رفاقتهای فردی متفاوت است. اینگونه نیست که ایران گلایه کند که چرا چین ساکت است یا چرا روسیه بازی سیاسی انجام میدهد. در دنیای بین الملل بازیگران منافع خودشان را پیش میبرند در واقع دلیل سکوت چین رضایت از وضع موجود است.»
او افزود: «بهرهی اول از عدم احیای برجام را روسیه برد و توانست در شرایط تحریم قدرت خود را در بازار انرژی حفظ کند. چین نیز از این مسئله بهرهی دوم را برد؛ این کشور به عنوان بزرگترین واردکننده انرژی در دنیا نفت ایران و روسیه را با میلیاردها دلار تخفیف میخرد. پس طبیعی است که رفتارهای چین ناشی از رضایت باشد. سخنان ضد و نقیض مقامات روسیه هم ناشی از رضایت آنها از وضع موجود است؛ در واقع ایران بزرگترین بازنده عدم احیای برجام است.انتظار اینکه چین بخاطر ایران بخواهد موضع گیری کند و به این دلیل برای خود دشمنسازی کنند بیهوده است؛ بنابراین چین هرگز چنین کاری را انجام نخواهد داد، زیرا قصد آنها پیش بردن اهداف خودشان است.»
ایران از شرایط استفاده نمیکندرئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس گفت: «در عرصه بین المللی کشورهایی که مثل ایران از شرایط استفاده نمیکنند باید عواقبش را هم بپذیرند در واقع تنها کاری که این کشورها میتوانند انجام دهند انتقاد است. معتقدم که این انتظارات ناشی از رو دست خوردن سیاستمداران ایران از شرایط بین المللی و بازیگران بین المللی است.»
فلاحت پیشه با بیان اینکه چین و آمریکا چالشی تحت عنوان هژمونی دارند، اظهار کرد: «چالش هژمونی بین قدرتهایی شکل میگیرد که داعیه ابرقدرتی دارند. چین و آمریکا در زمینه اقتصادی و سیاسی، روسیه و آمریکا نیز در زمینههای سیاسی و نظامی این چالش را دارند؛ بنابراین حتی اگر روزی منافع هژمونیک آنها ایجاب کند حاضر خواهند شد علیه ایران رای بدهند. به رقم اینکه آمریکا و چین بارها دچار چالش میشوند، ولی هیچگاه سطح مناسبات اقتصادی آنها دچار نواسان جدی نمیشود. حتی در زمان ترامپ هم که اوج تخریب روابط دو کشور را شاهد بودیم باز هم این مناسبات اقتصادی شکل گرفت و روسای جمهور دو کشور حاضر شدند به خاطر منافع خود با هم مذاکره کنند.»
چین نه دوست میشناسد و نه دشمناو در ادامه نزدیک شدن روابط عربستان و چین را ارزیابی کرد و گفت: «این موضع ناشی از جایگاهی است که به تدریج کشوری مثل چین برای خودش در عرصهی بین المللی ایجاد کرده؛ چین در عمل هیچ کشوری را به عنوان دشمن خود معرفی نکرده است. راهبرد توسعه مسالمت آمیز چین از دهه شصت میلادی به این سو راهبرد هستهای این کشور شد. این کشور برای خود در عرصهی بین المللی رقیب تعریف کرد، اما دشمن نه، در عرصهی اقتصادی هم مفهمومی تحت عنوان دشمنی را کنار گذاشت. در واقع وقتی پای منافع اقتصادی چینیها به میان بیاید آنها نه دوستی میشناسند و نه دشمنی.»
فلاحت پیشه در ادامه اظهار کرد: «چین به خاطر منافع اقتصادی خود بارها ایران را دور زد به همین میزان وقتی پای منافع اقتصادی اش به میان آمد هیچ وقت حاضر نشد پای آن چه که ایرانیها رابطهی راهبردی میخوانند، بماند. مسئولان دیپلماسی ایران همواره از مواضع دیگر کشورها گلایه میکنند، اما گلایه اصلی را باید از خودشان داشته باشند؛ آنها کاملا پیش پا افتاده عرصهی بین المللی را ارزیابی کردهاند. عرصهی بین المللی بسیار پیچیده است و تنها کشورهایی در آن موفق هستند که طبق منافع ملی خود بازی کنند. اتفاقی که در ایران افتاده این است که سیاست خارجی ایران تبدیل به سیاستی هزینهساز شده، اما سیاست خارجی کشوری مثل چین منافع ساز است. این فرق اساسی دو کشور است وقتی منافع ملی کشور را منفعت ساز تعریف کنیم آن موقع ایران میتواند در جایگاه برتر قرار بگیرد. ایران در سیاست خارجی خود حاضر است به خاطر هر بازیگری هزینه بدهد و این رویکرد مشکل ساز است.»
رئیس پیشین کمیسیون امنیت ملی مجلس افزود: «در واقع چینیها حتی حاضر نیستند به خاطر عربستان ایران را دور بزنند آنها بر اساس نقشهی راهی که دنبال میکنند پیش میروند. طبق این نقشه چین تا سال ۲۰۴۵ میلادی باید در میان قدرتمندترین کشورها قرار بگیرد. طبق نقشهی راه چینیها کشورها درجهبندی میشوند و به میزان اهمیتی که دارند با آنها مناسبات شکل میگیرد. در شرایط کنونی نگاه چین به ایران شبیه نگاهی است که پیش از این روسیه به ایران داشت. چین و روسیه ایران را خاکریزی در برابر هجمهی جنگ سرد اروپا و آمریکا میدانند. آنها میدانند که اگر دغدغه ایران برای آمریکا حل شود خیلی زود چالش هژمونیک آمریکا و غرب با آنها جدی خواهد شد.»
تمرین زندگی بدون برجاماو ادامه داد: «اگر توافق برجام شکل میگرفت و ایران از حوزهی دغدغهی غربیها خارج میشد، چالش هژمونیک آمریکا با چین و روسیه به سرعت آغاز میشد. سکوت چینیها برای احیای برجام ناشی از رضایت آنها است، زیرا چالش هژمونیک آنها را به تاخیر میاندازد؛ هرچه این چالش به تاخیر بیافتد به نفع آنها است.این کشور از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ میلادی یعنی در طول ده سال جنگهای خاورمیانهای آمریکا شش تریلون دلار سود اقتصادی بیشتری نسبت به آمریکا برده و در همین زمان به بدهیهای آمریکا اضافه شد. عطف حیاتی دوم برای چینیها عصر چالش ایران است؛ آنها دوست دارند این چالش ادامه یابد؛ لذا نکتهی جالب این است که در زمانی که احیای برجام به بن بست رسید تنها کشوری که هیچ وقت هیچ طرح ابتکاری ارائه نداد چین بود.»
فلاحت پیشه درباره اینکه دستگاه دیپلماسی ایران باید چه رویکردی را در پیش بگیرد نیز گفت: «دستگاه سیاست خارجی ایران سخنرانی محور است، اما باید استراتژی محور شود، استراتژی قابل ارزیابی است، ولی سخنرانی جایی است که در آن شعار داده میشود و شعارها هم قابل تحریف هستند. هیچ کشوری با سخنرانی در سیاست خارجی نتیجه نگرفته، برای همین دیده میشود که دیپلماتهای ایران به جای آنکه راهبرد و استراتژی طراحی کنند سخنرانی و ادعا مطرح میکنند. ادعاهایی مثل زمستان سخت اروپا و... که خیلی زود بی فایده بودن آنها برای منافع ملی مشخص شد.
کشور نیازمند راهبرد است. راهبرد نیز نیازمند استراتژی است. استراتژیای که براساس منافع ملی شکل بگیرد. وقتی که منافع ملی مشخص شد سیاست خارجی کشور باید در آن مسیر گام بردارد. در شرایط کنونی کشور باید زندگی بدون برجام را تمرین کند. هر چه ایران خودش را بی نیاز از احیای برجام نشان دهد خیلی سریعتر کشورهای غربی به سمت احیای برجام پیش خواهند رفت.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: حشمت الله فلاحت پیشه ایران و چین عرصه ی بین المللی احیای برجام سیاست خارجی فلاحت پیشه منافع ملی چینی ها کشور ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۷۹۱۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سکوت هالیوودی سلبریتیها در اعتراضات آمریکا
در حالی که اغلب دانشگاههای آمریکا درگیر اعتراضات در حمایت از فلسطین و محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی هستند و پلیس این کشور خشونت بیسابقهای علیه دانشجویان به کار میبرد، چهرههای سینمایی جهانی به شکل عجیبی نسبت به این موضوع سکوت پیشه کردهاند؛ دقیقا برعکس رویهای که درباره کشورهای دیگر در پیش میگیرند!
به گزارش ایسنا، حملات وحشیانه و گسترده نظامیان ارتش اسرائیل علیه مردم بیدفاع غزه، منجر به شهادت و مجروح شدن هزاران فلسطینی بیگناه شده و این جنایات کم سابقه زمینه را برای اعتراضات گسترده در بسیاری از دانشگاههای آمریکا و حتی اروپا فراهم کرده است، اعتراضاتی که با خشونت و سرکوب شدید تاکنون به بازداشت ۱۰۰۰ دانشجو انجامیده است.
اما موضوعی که بیش از هر چیز به چشم میآید، سکوت سلبریتیهای سینمای جهان و رسانههای فارسیزبان ضدایرانی در قبال این برخورد خشونت آمیز با دانشجویان معترض است؛ آن هم در شرایطی که آنها در نابسامانیهای مرتبط با کشورهای دیگر از جمله اعتراضات ۱۴۰۱ ایران، اظهارنظر را وظیفه و رسالت خود میدانستند؛ آن زمان علاوه بر رسانههای فارسیزبان، چهرههایی سینمایی مانند انجلینا جولی، ماریون کوتیار، فلورنس پیو، اورلاندو بلوم، شارلیز ترون، جنیفر انیستون، جنیفر گارنر و... درباره اعتراضات ایران واکنش نشان داده بودند.
به عنوان مثال، جی. کی. رولینگ، نویسنده مطرح بریتانیایی و خالق مجموعه «هری پاتر» که مخاطبان فراوانی دارد، با بازنشر ویدیویی از مسیح علینژاد که در آن زنان ایرانی در حال کوتاه کردن موهای خود بودند، نوشته بود: «شجاعت واقعی این شکلی است». یا انجلینا جولی، بازیگر مشهور آمریکایی در یک پست اینستاگرامی به «زنان شجاع، سرکش و نترس ایران زمین» ادای احترام کرد و خطاب به زنان ایرانی گفت: «شما را میبینیم». ژولیت بینوش با انتشار ویدئویی از قیچی کردن موی خود و بازیگرانی مانند ماریون کوتیار ویدیوهایی در حمایت از اعتراضات ایران منتشر کردند و «در همبستگی، برای حق آزادی برای زنان و مردان ایرانی» مطالبی را منتشر کرد.
اغلب سلبریتیهای سینمایی که بیواهمه در مورد مسائل داخلی سایر کشورها در صفحات اجتماعی خود در فضای مجازی اظهارنظر میکنند، در شرایطی موضع سکوت اتخاذ کردهاند که صدای مخالف دانشجویان آمریکایی توجهات را بیش از پیش به وضعیت جنگ در غزه جلب کرده و بحثهای گستردهای را در سیاست خارجی ایالات متحده در قبال اسرائیل ایجاد کرده است. با اینحال، انتشار ویدیوهایی از برخوردها و دستگیریهای خشن در محیطهای دانشگاهی امریکا توسط پلیس این کشور که تعدادی از آنها، اساتید و دانشجویان زن هستند، بازتابهای جهانی داشته اما تاکنون با واکنش خاصی از سوی این چهرهها مواجه نشده است.
همچنین رسانههای فارسی زبان نیز ترجیح دادهاند چشم خود را روی این اتفاق ببندند.
توضیح ویدئو: دستگیری یک استاد دانشگاه معترض در واشنگتن
اما این اعتراضها و خشونتهای زیاد پلیس آمریکا در محیط دانشگاهی علیه معترضان به اسرائیل، باعث شده است صدای کسانی که پیش از این با حمایتهای بیقید و شرط آمریکا از رژیم صهیونیستی مخالف بودند، بیش از پیش به گوش جامعه آمریکا برسد. معترضان در دانشگاههای آمریکا خواستار آتش بس در جنگ با فلسطین، خارج کردن سرمایههای دانشگاهی از شرکتهایی که با ارتش اسرائیل همکاری دارند و پایان کمکهای نظامی آمریکا به این رژیم هستند. در این میان، گرچه چهرههایی مانند «سوزان سراندون»، «جان کیوزاک» و «مارک روفالو» در واکنش به سرکوب اعتراضات دانشجویی توسط پلیس آمریکا پستهایی در صفحه اجتماعی ایکس (توئیتر) خود منتشر کردند، شمار زیادی از چهرههای معروف فعال در عرصه هنر و سرگرمی واکنش خاصی به این موضوع نداشتهاند که البته این موضوع را میتوان به وحشت آنها نسبت به عواقب احتمالی حمایت از فلسطین نسبت داد.
لازم به توضیح است که در مواردی، حمایت چهرههای سینمایی مطرح و به ویژه هالیوودی از فلسطین تبعاتی برای آنها داشته و حتی به کنار گذاشته شدن آنها از پروژهها انجامیده است؛ چرا که بخش قابل توجهی از سرمایههای هالیوود در اختیار کمپانیهایی با مالکان یهودی است و به نوعی ترس از وورد چهرهها به لیست سیاه هالیوود در مواردی مانع از اظهارنظر صریح سیاسی در حمایت از فلسطین شده است. به عنوان مثال «ملیسا باررا» بازیگر سری فیلمهای «جیغ» به دلیل محکوم کردن حمله اسرائیل به غزه و درخواست آتشبس از سری فیلمهای ترسناک «جیغ» کنار گذاشته شد و آژانس بازیگری که نماینده «سوزاندن سراندون» بازیگر برنده اسکار است هم پس از صحبتهای او در محکومیت حمله به غزه، به همکاری با این بازیگر پایان داد.
به بیانی دیگر، بر خلاف جنبشهای اخیر چون «Black Lives Matter» (زندگی سیاهپوسان اهمیت دارد) که در زمان ریاست جمهوری دونالد ترامپ با اتحاد هالیوودی علیه سیاست حاکم ایالت متحده همراه بود اما درباره جنگ اسرائیل در غزه هالیوود دچار دودستگی شده است. در عین حال، در موضوع حمله اسرائیل به غزه که باز هم پای امریکا به شکل آشکار در درگیری مستقیم نبود، بسیاری از هنرمندان مانند «بردلی کوپر»، «آلفونسو کوارون»، «سلنا گومز»، «لوپیتا نیونگو»، «جنا اورتگا»، «واکین فینیکس»، «مارک روفالو» و «مارک رایلنس» از جمله بیش از ۲۶۰ نفری بودند که نامهای را امضا کردند که در آن از جو بایدن و کنگره خواستار آتشبس فوری در غزه شدند، اما برخی دیگر از سلبریتیهای هالیوودی همچنان به دلیل بیتفاوتی یا ترس از دست دادن جایگاه خود اظهارنظر خاصی در این باره نداشتهاند.
باید منتظر ماند و دید و رویکرد یک بام و دو هوای سلبریتیهای هالیوود در قبال اظهارنظر پیرامون مسائل جهانی تا چه زمانی ادامه دارد و آیا آنها قادر خواهند بود در مورد مسائل داخلی آمریکا نیز به همان صراحتی صحبت کنند که در مورد مسائل سایر کشورها اظهار نظر می کنند یا خیر؟
انتهای پیام